Indeks cyklu

Pszczelarz

The Bee-keeper / O melissokomos

reż. Theo Angelopoulos / Grecja, Francja 1986 / 120’

retrospektywa: Theo Angelopoulos Informacje o cyklu Inne filmy cyklu: Aleksander Wielki, Atena wraca na Akropol, Audycja, Myśliwi, Pamiętny rok 36, Pejzaż we mgle, Podróż komediantów, Podróż na Cyterę, Pszczelarz, Rekonstrukcja, Spojrzenie Odyseusza, Trylogia: płacząca łąka, Wieczność i jeden dzień, Zawieszony krok bociana

Obsada

Marcello Mastroianni, Nadia Mourouzi, Serge Reggiani, Jenny Roussea producent / producer: Theo Angelopoulos, Giuseppe Colombo, Enzo Rispoli

Opis filmu

Historia wiejskiego nauczyciela, Spyrosa, który po wydaniu za mąż córki i rozstaniu się z żoną, postanowił odbyć podróż w rodzinne strony. Pretekstem dla podjęcia wędrówki była w jego przypadku także opieka na pszczołami, dla których każdej wiosny szukał najbardziej odpowiednich łąk i kwiatów. Opisana w filmie pielgrzymka jest jednak podróżą pożegnań, a wyznaczają ją szpitale, w których umierają jego przyjaciele, a także likwidowane kina, w których niegdyś spędzał najpiękniejsze chwile. Pewnego dnia Spyros poznaje młodą dziewczynę, która odtąd stanie się towarzyszką jego wędrówek i obiektem erotycznej fascynacji.

Choć Pszczelarz należy do słabszych i bardziej konwencjonalnych filmów Angelopoulosa, stanowi interesujące rozwinięcie dawnych tematów podejmowanych przez reżysera. Dotyka zwłaszcza niemożności komunikacji między generacją młodych, obojętnych na przyszłość Greków, a pokoleniem ojców, którzy cierpieli pół wieku okupacji, wojen i dyktatur. Pszczelarz stał się więc jednym z najbardziej melancholijnych obrazów Angelopoulosa, drugim ogniwem trylogii milczenia (tym razem milczenia historii).

Rafał Syska

Nigdy nie używałem zbliżeń na twarz Mastroianniego, nawet w scenach o dużym ładunku emocji. Zawsze bałem się tego rodzaju kadrów, które krzyczały do mnie Patrz na mnie!. Z tego powodu lubię Antonioniego i wczesnego Wendersa. (…) Pszczelarz jest filmem u końcu wszelkich ideologii.

Theo Angelopoulos