O Piotrze Bartosie, 24-letnim artyście z Wrocławia zrobiło się głośno, odkąd wziął udział w eksperymentalnym projekcie Tomasza Tryzny, autora popularnej na początku lat 90. powieści Panna Nikt. Taniec w skorupkach Tryzny to rzadki na polskim rynku okaz fotoprozy. Zaprzyjaźniony z pisarzem, Bartos jest nie tylko autorem fotografii i plastycznej strony książki, użyczył głównemu bohaterowi swego ciała i elementów biografii. W górnośląskiej i wrocławskiej scenerii Bartos - Piksel ucieka przed narkotykowym nałogiem, spotykając dziewczynkę z czerwoną walizką. Uratuje go znaleziony w walizce aparat fotograficzny, jednym słowem - sztuka. Piotr Bartos zajmuje się fotografią i filmem eksperymentalnym. Na swoim koncie ma wystawę Tata slajd i prezentację Samotność w magazynie Rita Baum, filmy Pies na śniegu, Rodzina łabędzi, Białoruś, Tancerki, W rowerowym lusterku oraz dokument Look Luc i making-off do płyty L.U.C-a Homoxymoronomatura.

Instalacja Piotra Bartosa Siedem pór roku podobnie jak Taniec w skorupkach zasilana jest elementami autobiograficznymi. Zmieniająca kolor postać, sobowrór autora zostanie na czas festiwalu "wieszakiem na historie". Na jej rozkrzyżowanych ramionach zawisną breloczki z niewielkimi monitorami. Na monitorach z różną prędkością będą wyświetlane fragmenty fotograficznego dziennika Bartosa - jak sam go określa - dziennika chaosu i porządku, rządzącego życiem postaci, która zajmuje się późnym dojrzewaniem i z niczym nieumotywowaną ufnością patrzy w przyszłość. Ciche dźwięki, wydobywające się z jej głowy, skomponowane przez L.U.C-a, to odgłosy rzeczywistości wewnętrznej, świadczące o intensywnych procesach adaptacji.

Agnieszka Szeffel

Zapraszamy do dyskusji na forum ENH