Indeks cyklu

Opętanie

Possession

reż. Andrzej Żuławski / Francja, RFN 1981 / 123’

retrospektywa: Andrzej Żuławski Informacje o cyklu Inne filmy cyklu: Błękitna nuta, Borys Godunow, Diabeł, Kobieta publiczna, Moje noce są piękniejsze niż wasze dni, Na srebrnym globie, Najważniejsze to kochać, Narwana miłość, Opętanie, Pavoncello, Pieśń triumfującej miłości, Szamanka, Trzecia część nocy, Wierność

Obsada

Isabelle Adjani, Sam Neill, Margit Carstensen, Heinz Bennent

Opis filmu

W Nowym Jorku w ciągu dziesięciu dni napisałem scenariusz Opętania. W mojej głowie akcja miała dziać się w obwieszonej czerwonymi transparentami Warszawie, gdzie młoda kobieta - robotnica - hoduje w swojej szafie dziwnego, nierealnego stwora. Rozumiałem, że jest to historia wielce osobista, ten potwór na tle komunizmu... Postanowiłem, że zrobię film nie w stylu amerykańskim, lecz europejskim, pomyślałem o Berlinie jako pomoście łączącym dwa światy, nie mieście, jedynie miejscu przejścia, w którym stoi Mur.
Andrzej Żuławski, Opętanie

Najważniejsze - apokaliptyczność wizji i doznań. Film jest o rozpadzie psychiki i duszy, o budzeniu się zła, pozornie irracjonalnego, ale groźnego, bo wywodzącego się z głębi jestestwa. W tym rozumieniu Opętanie jest aktualnym, ważnym, czasowo świetnie utrafionym przyczynkiem poetyckim do obiektywnych wydarzeń współczesnych.
Aleksander Ledóchowski, Film

Opętanie, fantazmatyczna metamorfoza genialnego filmowca-mistyka, przywracającego sens słowu "kino", antyrealistycznego, nawiedzonego przez Boga i Diabła, jest filmem, który bez wątpienia sprowokuje protesty - "profanów" i "wtajemniczonych" - dzięki swojej nieustannej agresji kodów, na jakie zazwyczaj odpowiadamy. Nie ulega również wątpliwości, że chodzi tutaj o najczystszy, najbardziej osobisty film Żuławskiego (...) od czasu enigmatycznego i niepokojącego egzorcyzmu jego młodości w Trzeciej części nocy.
Max Tessier, La Revue du Cinema